17-08-2022 | Algemeen
Het is al een half jaar geleden dat ik de laatste AK56 in de bus kreeg. Ik denk dat iedereen het tijdschrift wel kent, maar toch even voor de paar onwetenden; AK56 was een wapentijdschrift met elke twee maanden veel boeiende en interessante artikelen en mooi fotowerk. In de AK56 kon je lezen over onbekende en bekende disciplines, over wapens, over wedstrijden, over wapentechniek, over herladen, kortom over alles wat de schietsport zo aantrekkelijk maakt. Ik vind het persoonlijk een groot verlies dat de AK56 niet meer verschijnt. Niet in het minst omdat ik de scherpe formuleringen, de ironie en de humor van hoofdredacteur Aart Kromhout zal missen. Het is nooit officieel bekend geworden waar AK 56 voor staat en Aart Kromhout deed er het zwijgen toe, maar ik durf er wel een biertje om te verwedden dat Aart Kromhout in 1956 geboren is.
De AK 56 en dus de hoofdredacteur waren ook zeer goed ingevoerd in de "achterkant" van de schietsportwereld. Daarmee bedoel ik de voor- en achterkamertjes waar ambtenaren, korpschefs, vertegenwoordigers van schietorganisaties beleid vastlegden en wetten voorbereiden. Altijd met een enorme toename van bureaucratie, denk maar aan alle zinloze indekkingsmaatregelen waarmee de politie hun Alphen aan de Rijn straatje hebben schoongeveegd. Of is er iemand die denkt dat een slechtwillend persoon zich laat weerhouden doordat hij een gekkenbriefje moet invullen en een interne competitie moet volschieten? Dat disfunctioneren van onze bestuurders, het gebrek aan focus op echte veiligheid en de soms twijfelachtige rol van de KNSA werden in de AK 56 door columnist W.W. Maduro met chirurgische precisie gefileerd. De artikelen van professor W.W. Maduro, wiens schrijfstijl opvallende gelijkenis had met die van de hoofdredacteur, zijn nog na te lezen op Columns W.W. Maduro
In zijn afscheidsartikel kondigde Aart Kromhout zijn boek Gunwriter in de Polder aan, ik heb er alvast eentje gereserveerd... Gunwriter in de Polder